Je dacht na het lezen van mijn bericht van vorige week misschien dat mijn week gevuld was met carnaval vieren en uitrusten en ik het schrijven even achterwege heb gelaten? Niets is minder waar. Integendeel zelfs, ik heb meer geschreven dan menige andere week, al was het dan niet voor mijn ervaringsverhaal.

In december kwam ik steeds opnieuw eenzelfde aankondiging tegen en bij de 7e keer bedacht ik dat die dan wel voor mij bestemd zou zijn 😉
Dus heb ik me aangemeld voor de schrijfworkshop ‘In stiller licht’ van Monica Boschman. Die was afgelopen woensdag, toch al een bijzondere dag omdat Aswoensdag en Valentijnsdag dit jaar samen vielen.

Wat heb ik genoten!
Alles wat mijn schrijfvriendinnen me al verteld hadden over de cursussen van Monica kwam uit: het was bijzonder, inspirerend en meer specifiek deze keer ook stil, intiem en persoonlijk.

De Schaapshoeve in Langenboom is een fijne spirituele locatie waar prettige mensen zorgden voor een heerlijke dag. De dag begon met een klankschalenconcert van Jack Peters waarna we met schrijfopdrachten van Monica aan de slag gingen, op reis naar onszelf. In ieder geval is dat wat er bij mij gebeurde: ik ontdekte vaak spelenderwijs en ook geïnspireerd door de dames aan mijn tafel, hoe  mijn innerlijke plattegrond er uit zou kunnen zien. Het was een feest om die ook daadwerkelijk te mogen tekenen, al zitten er nog wel wat lege plekken in, die ik misschien nog wel wil gaan (aan)vullen.

Eigenlijk was het jammer om te stoppen voor de lunchpauze, maar tegelijkertijd was het ook heerlijk om op deze prachtige, zonnige dag een poosje buiten rond te kunnen lopen.

Na een oefening met het schrijven van een gedicht heb ik de kans aangegrepen om het labyrint van de Schaapshoeve in stilte te lopen, waarbij Carin Wennink ons liefdevol begeleidde.

Het lijkt vreemd om een schrijfdag – die intussen gewoon doorging – te onderbreken voor een buitenactiviteit, maar een en ander sloot wonderwel op elkaar aan.
In het labyrint ontdekte ik een wezenlijk stuk van mezelf dat haarfijn aansloot bij de rest van de dag.

Natuurlijk ga ik jullie niet precies vertellen wat en hoe we allemaal gedaan hebben op deze speciale dag, maar ik wil je wel meegeven dat het inspirerend was en dat de manier waarop Monica deze dag aanbood heel liefdevol en divers is. We hebben geluisterd, naar klankschalen en ons innerlijk, getekend, dichtregels gehoord en zelf geschreven en bovenal zijn we een dagje verwend en tegelijkertijd heel dicht bij onszelf gebleven. Dus als je ooit de kans krijgt om een workshop of cursus bij Monica Boschman te volgen: niet aarzelen, maar gewoon doen!
Ook als je nog nooit geschreven hebt, of zelfs denkt dat je het niet kunt.

Voor mij had deze dag nog een extraatje: het was een cadeau voor mezelf, maar wel eentje waarvan ik niet wist of ik het helemaal zou kunnen uitpakken…
Ik heb het tot mijn doel voor het GAAP-traject gemaakt om deze workshop te kunnen volgen én er zelf naartoe te rijden en ook weer terug natuurlijk. Dankzij coach Geert is dat ook gelukt, al had ik er misschien nóg meer uit kunnen halen als ik de dag ervoor iets beter op mijn energie had gelet (lees: iets beter naar mijn intuïtie had geluisterd) en daardoor beter had kunnen slapen. Maar goed, dat weet ik dan weer voor een volgende keer.